روانشناسی محیط و کناف
روانشناسی محیط به معنای ارزیابی فضایی است كه ساخته می شود و اینكه آیا این فضا هدف های طرح را برآورده می سازد یا نه.
در روانشناسی محیط عكس العمل انسان نسبت به محیط ، عكس العمل محیط نسبت به انسان مورد بررسی قرار می گیرد. كاربرد این روانشناسی در نهایت این است كه به معمار كمك می كند به نحوی طراحی نماید تا آنچه در ذهن دارد تحقق یابد . روانشناسی محیط یا به عبارات كامل تر روانشناسی معماری محصول تفكر معماران می باشد، نه روانشناسان.
كاربرد این روانشناسی ، ارزیابی واقعی كارهای معماری می باشد. پارك و مراكز تجاری و فضاهایی كه در آنها فعالیت و تجمع صورت می گیرد ، همگی در ارتباط با معماری منظر می باشد.
روانشناسی محیط در فضا به ما قدرت تفکر می دهد که بتوانیم برای هر محیطی تفکر های خاصی داشته باشیم که در این صورت روانشناسی محیط در این فضا رعایت شده است و مثلا در یک فضا یا مرکز تجاری باید در نظر داشته باشیم که بعد از اتمام کارهای ساختمانی افرادی که از این مرکز استفاده می کنند در چه شرایط روحی قرار میگیرند که اگر ما در هنگام ساخت به این مسایل توجه کامل و دید روانشناسی داشته باشیم میتوانیم بعد از ساخت بگوییم که در این فضا روانشناسی محیط رعایت شده است یا خطاهایی صورت گرفته است . روانشناسی محیط باید به مسایل ریزی که در هنگام ساخت خیلی به دید نمی آید توجه وافر کرده که با رعایت و ساخت و طبق روانشناسی محیط در هنگام اتمام ساختمان و زمان بهره برداری به مشکل نخوریم که بعد با افتخار بتوانیم بگوییم که در این ساختمان اصول روانشناسی محیطی رعایت شده است و همچنین مسایلی مانند پارکینگ و اسانسور و محل اجرای ساختمان و نیز بحث ابخوری و یا سرویس های بهداشتی و تعیین ارتفاع خود از مسایلی هستند که روانشناسی محیط به انها اشاره کرده و هر ساختمانی که بر اساس اصول معماری ساخته شود و روانشناسی محیط در آن رعایت گردد باعث آسایش استفاده کنندگان می باشد.